Toltec เป็นเมืองใน เปรู และระยะทางจาก Cuzco คือ 145 กม. ทางตะวันตกของกรุงลิมา คำศัพท์ของ Toltec แปลว่า หอคอยทั้งเจ็ด และแต่ละหอคอยมีขนาดและรูปร่างที่แตกต่างกัน หอคอยที่สูงที่สุดเรียกว่า Chinonde และที่สูงเป็นอันดับสองเรียกว่า Chinoke ซึ่งสูงกว่า Chinonde 34 เมตร หอคอยที่สามดูเหมือนบันไดคู่ หอคอยที่สี่เป็นหอคอยที่เล็กที่สุดและเล็กที่สุดตามลำดับ และเรียกว่า Lenca ทั้งสองดูเหมือนบันไดเพราะมีบันไดมั่นคงล้อมรอบ
เมื่อการพิชิตสเปนในปี ค.ศ. 1550 เริ่มหมดหนทาง พวกมัลลาห์ชาวสเปนในสมัยนั้นคิดว่าพิธีสวดมนต์ในวัดนั้นไร้ประโยชน์และเริ่มพิจารณาสร้างวิหารใหม่ หนึ่งในเสาหลักแห่งศรัทธาของชาวมัลลาห์ (ซึ่งตั้งอยู่บนยอดของซากปรักหักพัง) เคยตั้งตระหง่านอยู่บนยอดผาและมีความกว้างประมาณหนึ่งเมตร หน้าผาแห่งนี้ได้รับการตั้งชื่อตามเทพเจ้าแห่งฝนในศาสนาฮินดู พระพรหม เมื่อประกอบฐานรากสำหรับโครงสร้างใหม่แล้ว คนงานก็เริ่มขุดผ่านไซต์ กว่าจะถึงระดับความลึกที่ต้องการ หินก้อนใหญ่ถูกขนออกไปทุกวัน จากนั้นจึงใช้ยอดผาเป็นแท่นวางฐานรากใหม่ เมื่อสร้างสะพานข้ามแม่น้ำแล้ว คนงานก็เริ่มทำงานในโครงสร้างส่วนบน
การสร้างโครงสร้างส่วนบนเป็นปริศนาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ นอกจากนี้ยังมีสองปัญหา ประการแรก เสาเพิ่มเติมจะไปทางไหน? iltarbzac ดูเหมือนจะมีพื้นที่มากมายสำหรับปลูกเสา แต่เสาเหล่านี้ลึกประมาณ 20 ฟุตและน่าจะทรุดโทรมได้ ประการที่สอง รูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าของฐานรากใหม่จะทำให้อาคารลื่นในการสร้างรอบๆ
งานต้องหยุดชะงักลงชั่วคราวเมื่อกษัตริย์คาร์ลอสที่ 2 มาถึงอินเดียนอรา (ชื่อโบราณของอาณาจักรอินคา) และที่ปรึกษาของเขาแนะนำให้ใช้ไซต์อื่น อย่างไรก็ตาม ไซต์ที่ดีกว่าถูกเลือก (เช่น ไซต์ที่มีป่าสงวนทางตอนเหนือ) และเรื่องนี้ถูกส่งไปยังรัฐมนตรีกระทรวงสงครามซึ่งสนับสนุนคาร์ลอส
รากฐานใหม่ถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีต่อไปนี้ แท่นสี่เหลี่ยมขนาดประมาณ 200 ฟุตคูณ 136 ฟุตถูกขุดโดยใช้เครื่องมือและวิธีการมาตรฐาน จากนั้นจึงสร้างห้องโถงในร่มสองห้อง บันไดด้านนอกเชื่อมต่อห้องโถงในร่มเหล่านี้ สำหรับการตกแต่งภายในของหอคอยนั้นเหมือนกันกับภายนอกทุกประการยกเว้นว่าเพิ่มหัวพิมพ์และหน้าต่างในธีออนโด ทำให้เกิดอาคารที่ผสมผสานกันอย่างสมบูรณ์
หอคอยจึงกลายเป็นวัด วิหารประกอบด้วยสี่ชั้น ในแต่ละชั้นมีการติดตั้งรูปปั้นขนาดใหญ่ จากการค้นพบทางโบราณคดี รูปปั้นเหล่านี้เป็นภาพของผู้นำทางในการรักษาโรค แท่นบูชาบนชั้นหนึ่งซึ่งหันหน้าเข้าหาพลาซ่า ทำหน้าที่เป็นพื้นที่สำหรับสวดมนต์และศึกษาศาสนา ชั้นบนสุดมีรูปปั้นของเสือจากัวร์และในสถานที่เหล่านี้มีอัญมณีมีค่า เช่น มรกตและนิล เทวรูปบนชั้นที่ 2 คือเทวรูปพระวิรุปเสนและเทวรูปพระปัจเจกพุทธเจ้า ชั้นที่ 3 ถวายแด่พระเจ้าปัจมากร มันยังมีห้องสมุด ที่ด้านบนสุดของวัดมีหอสวดมนต์ หน้าหอสวดมนต์มีแท่นบูชาและเสาสองต้นซึ่งหันหน้าไปทางทิศเหนือซึ่งจำเป็นต้องปลูก มีน้ำอยู่ในพระวิหารเสมอ ตามคำบอกเล่าของนักประวัติศาสตร์ชื่อดัง Pliny วัดนี้สร้างขึ้นโดยคนนอกศาสนา Chinchaeo และถูกเรียกว่าinklea เพื่อระบุตำแหน่งของเมืองหลวงของจักรวรรดิ
น่าทึ่งมากที่คนนอกศาสนาชินเจออสมักจะอุ้มมนุษย์และเชื้อเชิญให้พวกเขาบูชา นิทานปรัมปรากล่าวว่านี่เป็นวิธีดั้งเดิมที่ศาสนาได้รับการแนะนำในหุบเขา พวกนอกศาสนาใช้หัวมนุษย์เป็นผู้ริเริ่มสร้างวัดใหม่ หัวมนุษย์อยู่บนเสาสำหรับเต้นรำพิธีกรรม การถวายทำขึ้นเพื่อให้ได้รับความโปรดปรานจากทวยเทพ เชื่อกันว่าเป็นการบูชาแบบดั้งเดิมของ Anasazi และชาวอินเดียสมัยใหม่หลายคนเห็นด้วยกับสิ่งนี้
เป็นที่ทราบกันดีว่ามีปัญหาทางธรรมชาติมากมายในระหว่างการก่อสร้างวัดในภูมิภาคนี้ ปัญหาเกิดจากการที่หินและดินเหนียวไม่สามารถระบายน้ำได้เพียงพอ ทำให้น้ำตามธรรมชาติกลายเป็นมลพิษ
เพื่อจัดการกับผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมจากการก่อสร้าง ได้มีการวางแผนที่ Ciudad Tlacolx มีการเสนอคำแนะนำจำนวนหนึ่ง ซึ่งบางส่วนก็เกือบนำมาจากหัวข้อเสนอแนะของชาวอเมริกัน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์ของชาวอเมริกัน แต่เป็นนวัตกรรมของเม็กซิโก นั่นคือแนวคิดของการดูดซับน้ำในส่วนของหอคอย แนวคิดเรื่องการดูดซึมนี้เสนอโดยaudi de la RioJuan del Turquino ในปี พ.ศ. 2322
แนวคิดนี้คือวิธีการสร้างหอคอยจะคล้ายกับการดูดซับน้ำในหม้อ